Jest dobro i zło jest tuż obok
i gorycz i śmiech przez łzy,
a życie się wzbija jak obłok,
a w nim jestem ja, jesteś ty.
Jest jasność, są iskry burzowe
i wiatr, który targa i gna.
Naturze nie oprze się człowiek.
I ty o tym wiesz i wiem ja.
Jest piorun i dotyk paluszka.
I uczuć deszcz spada nagle.
Jest uśmiech Dobrego Duszka
i słowa rzucane po diable.
Wiruje to wszystko myślami
i w wiersz się układa w zeszycie.
Wstrzymuje i potrząsa nami,
a my nazywamy to życiem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz