Dzwonki, dzwonki, śniegu płatki i dziecięcy śmiech

 

Została tylko piosenka

i o nadziei kolęda,

samotność, wspomnień udręka -

myśl wyuczona na błędach

w życiu od Święta do Święta.

Smutki i radość pamiętam.

.

Powrócił zapach igliwia

i świec na stole płomyki.

Noc, kóra ludzi zadziwia,

prezenty i smakołyki.

Przygotowania bez Ciebie

nie doczekają pochwały.

Gwiazdki błyszczącej na niebie

i bieli obrusów białych.

.

I będzie jak zawsze było

z o jednym więcej nakryciem,

jakby się nic nie zmieniło

i życie dalej jest życiem.

Umiera i znów się rodzi

nadzieją wśród czterech ścian

i Twoja Dusza przychodzi,

Duch .Święty i Jezus Pan.

.

Dzwonki, dzwonki,śniegu płatki

i dziecięcy śmiech

i życzenia i opłatki...

smucić się to grzech!