Przeczulenie

 Wyczyścił Covid z ludzi miasteczko.

Nie ma w nim żywego ducha.

Nie jest to zwykłą w niebyt ucieczką.

Ludzka odporność jest krucha.

.

Odeszło wielu - już sto tysięcy.

Nadziei ani okrucha,

Chociaż w przeciągu wielu miesięcy

Raporów każdy z nas słucha.

.

Źle niedowiarkom w złych ludzi tłumie.

Gdy płaczą - inni z nich szydzą.

Twórców tragedii nikt nie rozumie

i przyczyn oni nie widzą.

.

Źle się nauka z chorobą mierzy,

gdy statystycznie ją bada.

Próbkom losowym trudno uwierzyć.

Wątpi w nie ludzi gromada.

.

Mówcie pacierze! - krzyczą ambony -

Człowiek zarazę pokona!

Ocali życie każdy szczepiony,

kto się do szczepień przekona.

.

Wielu to słyszy i wielu wierzy,

a inni milczą wśród zgiełku.

Boją się igły, a pragną przeżyć.

Ufają oku i szkiełku.

.

Najwyższa władza także doradza.

Naciska, żąda, przymusza.

Zwykła ostrożność władzy przeszkadza.

Opór ją czasem rozjusza.

.

"Lęki są tworem głupiej gawiedzi,

a strach kurację opóźni!

Kto o następstwach szkodliwych bredzi, 

wiedzy i nauce bluźni!"

.

Trzeba na problem spojrzeć przytomnie.

Co siódme fale przywloką?

Dziś serc przeczucia silniej mówią do mnie

Niż mędrców szkiełko i oko.

.

Gdy martwe prawdy głosisz dla ludu,

w rozterce i poniewierce.

Poniżasz żywych, nie ujrzysz cudu!

"Miej serce o patrzaj w serce!"