Cierpliwość

 Ten, kto nie był spałowany i skopany,

ten, kto nie wie czym nienawiść jest, czym strach -

tylko taki czas świętuje zapomniany.

Generałom na cmentarzach bije w dach.

Kto nie nosił, nie przewoził i nie chował,

nie przemycał przez rogatki i kordony

i nie widział roztrzęsionych luf przy głowach -

może dzisiaj generałom bić pokłony.

Ten, kto drogi nie zastawiał transporterom,

kogo nigdy nie ściśnięto w drzwiach kościoła,

kto nie widział jak rozjeżdża tłum eszelon -

może myśleć, że wybaczyć  łotrom zdoła.

Kto nie grzebał, kto nie żegnał, nie rozpaczał,

kto nie pytał, ale głowę w piasek chował,

kto zapomniał o więzionych i tułaczach,

może dzisiaj opowiadać i świętować.

A kto widział i kto poczuł i wycierpiał,

kogo jak psa tu ścigano po ulicach,

kto korzyści nie otrzymał i nie czerpał,

ten nie będzie głowy wznosił przy tablicach.

Wiersz przeczyta. Łzę uroni na wygnaniu.

Powie dzieciom, co to znaczy sprawiedliwość.

Głowę spuści zamyślony na kazaniu

i pomyśli, że świętością jest cierpliwość.