Jesteś teraz snem

 Śpisz tam w pomników szeregu,

w śnieżnej kołdry puchu.

Czarna rozpacz w bieli śniegu

zastygła w bezruchu.

.

Wyobraźnia spać nie daje -

powraca ad rem,

chociaż sobie sprawę zdaję -

jesteś teraz snem.

.

Ukojeniem, przytulanką

w ciemną noc styczniową.

wierszowaną obiecanką

zamienioną w słowo.

.

Wymodlone, wynoszone

z nadzieją w zaświaty,

gdzie złożone i zmrożone

rozkwitają kwiaty.

.

Gdzie odchodzi w zapomnienie

ziemskich losów splot

o czym łagodnym mruczeniem

usypia mnie kot.