Tak się jakoś porobiło,że świętuje, co zabiło,
żeby to, co zabijano przyzwolenie dało zmianom.
Trudno wciąż siebie oszukać i win na sumieniu szukać.
Przeszłością zaprzątać głowę, gdyśmy dzieci kainowe.
Nie tak łatwo ojców sądzić. Każdy przecież może błądzić,
ale wtedy, gdy zabija - wina już nie jest niczyja.
Ten Grudzień to była zbrodnia. Żołnierz strzelał do przechodnia.
Toga winnych osłaniała. Władza cześć im oddawała.
Nie zrobimy z tego Glorii. Słychać wciąż chichot historii.
Widać wciąż niepewne twarze przed bursztynowym ołtarzem.
Wciąż się miesza nowe - stare. Składamy to na ofiarę
na rocznicach i ołtarzach i ten podział nas poraża!
Chrześcijanina nie jest godny. Zbrodnia za grzech pierworodny
jest powszechnie uznawana, przez to zmianę goni zmiana.
Wciąż zostają długie ręce. Hołd składamy... i nic więcej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz