Rozgrzeszamy i kochamy nieprzyjaciół naszych.
Tego, który nas okradał. Tego, który straszył.
Tego, co był winowajcą. Tego, który zdradził.
Tego, co chciał lepiej wybrać, ale nie poradził.
Rozgrzeszamy za blokady i nieładne sztuczki,
tych co złamali zasady, bo to niedouczki.
Tych, co sobie wypłacili i nie tym zwrócili.
Tych, co prawdę odkrywali, a nie osądzili.
Rozgrzeszamy całą górę oraz agenturę,
bo nam przecież nie za bardzo zalazła za skórę.
W przebaczeniu nie ma złego, a i szkoda mniejsza.
Była kiedyś gruba kreska, a teraz jest cieńsza!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz