poniedziałek, 7 października 2024

Powaby flirtującej jesieni

 

Już prawie rok, gdy zabrał los Cię.

Dotąd smartfon ze zgiętym łokciem

trzymałem zawsze blisko ucha.

Minęła powódź, a posucha 

opustoszyła horyzonty.

Płonne nadzieje poszły w kąty

i w końcu opuściłem ręce.

Został internet i nic więcej.

.

Jesień to mglista,chłodna pora.

Nagle, wczorajszego wieczora

coś pojaśniało i rozgrzało

iskierką nadziei nieśmiałą

podstarzałego Casanovę 

jednym , konkretnym, dobrym słowem,

co w głowie zaroiło myśli:

Odezwij się! Napisz i wyślij!

.

Są we wszechświecie śpiące siły,

sprawiające, że świat jest miły

pomimo wojen i kryzysów

skłaniające nas do popisów

wirtuozerii zapomnianej.

Kolejnej szansy nieprzespanej.

Siły witalnej i podniety

równej kobiecości Kobiety -

takiej jak jesienne powaby,

jakie ci zsyła los łaskawy.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz