Sylwuś

Jeszcze świątecznie
na lekkim kacu,
w domu, statecznie,
a nie w pałacu,
stary kalendarz
zdejmiesz ze ściany.
Rok zapamiętasz.
Były w nim zmiany.

Jeszcze świątecznie
z resztką w lodówce,
w fotelu, grzecznie,
nie na Starówce,
przywitasz nowy,
pożegnasz stary,
rok dość nerwowy,
choć pełen wiary.

Jeszcze świątecznie,
jeszcze pod muchą
i ostatecznie
z wiarą, nie skruchą,
pomyślisz sobie -
było, co było...
nic nie trwa wiecznie...
hmm... może miłość?

A to jest ważne,
jak się zaczyna.
Plany odważne.
Szampan! Dziewczyna!
Światła. Banery.
Przebłysku chwila.
W niebo - lasery.
Śpiewa Maryla -

"... że najbardziej mi żal!"

Sylwestrowy pokój

Sylwestrowy pokój -
przerobiona izba.
Świat pozostał z boku
i racji nie przyznał.
Snopy złotych iskier
wylecą w powietrze.
Czas - życia magister
rozrzuci na wietrze
serpentyny myśli
i konfetti planów,
a ci, który przyszli
pochłoną z ekranów
bąbelki szampana
z chwilą zapomnienia.
Spłyną także na nas
pobożne życzenia.
Potem Zakopane
przysypie milczenie
i powrócą znane
sprzeciwy i chcenie.
Sylwestrowy pokój -
blasku krótka chwila
w świecie powidoków,
w trzepocie motyla.

O niezgodności genów i próbach przeszczepienia głowy

To już nie jest kwestia - Czy...?
To tylko pytanie - Kiedy?
Kto był dobry - będzie zły!
Szybko się wyczerpie kredyt.

Kto bogaty walczy jeszcze
i może być niebezpieczny,
a ten słaby wzięty w kleszcze
trzyma się słów niedorzecznych.

W transformacji, transplantacji
niezbędnna jest zgodność genów.
Oligarchia w demokracji
zawsze rodzi moc problemów.

Ręce można już przeszczepić,
ale głowę nadal trudno.
Ktoś Golema chciał ulepić.
Nie ma z czego. Środki chudną.

Chory człowiek europy
od dawna błądzi po lądzie.
Nadal jest na niego popyt.
Spór o niego toczą w sądzie.

To już nie jest kwestia - Czy...?
To tylko pytanie - Kiedy?
Kto był dobry - będzie zły!
Sam sobie narobił biedy.

Dynamika zmian na świecie
nic tu dłużej nie utrzyma.
Mediom wierzcie, jeśli chcecie...
w genetyce tkwi przyczyna.

Przydałby się Paderewski...

Przydałby się Paderewski.
Przydałby się Dmowski.
Naczelnik, który wyciąga
najwłaściwsze wnioski.
Nie ma jednak POW-iaków
ni Armii Hallera.
Miłosierdzia żąda Kraków.
Śmiech kraj sponiewierał.
Trzeba KOD-u dla narodu
i powrotu Tuska?
Atak Wschodu i z Zachodu
młodych nam wyłuskał.

Pamięć naszą rozmydlono,
nawet o zabitych
i ponownie przystąpiono
do wojny elity.
Kanapowa to wojenka,
a nie kanapkowa.
Napięta jest struna cienka.
Napięć świat próbował.
Przyszło do nas, co po świecie
zawieruchą hula.
Może zostać nam tu przecież
ostatnia koszula.

Jeszcze można prawdy słowem,
ale nie potulnie,
podnieść dobro narodowe
oraz pieprzyć Unię!
Gdy o Polsce ciągle kłamie,
rząd się nie podoba -
niech otwarcie szlaban łamie
w kody się nie chowa!
Niech nie mówi, że to wszystko
pro publico bono!
Czujemy hybrydy bliskość,
a jest jeszcze honor!

Kolędowa wolność słowa

Wolność dla kamieniczników
i twórców piramid?!
Wolność dla aparatczyków?
Wolni Swoi Sami?
Są na świecie Nietykalni
i jest słaba władza.
Zagasić trzeba zapalnik.
Lepiej nie przeszkadzać.
Europa się rozpada.
Matrix się utrzyma.
Twardy jest nacisk sąsiada.
Wygrywa zadyma.

Jest pan Prezes od wolności -
takiej, jaka była.
Nie ma potrzeby się złościć.
Przy płocie kobyła.
Jaka jest ministra rola
w świecie rączek czystych,
który dostrzega kibola,
nie widzi puczysty?
Nie widzi próby destrukcji.
Może swój ma plan?
Ugody - nie rewolucji!
Za dużo tych zmian?

Jeszcze się nie dokonała,
w Ameryce zmiana.
Reasumpcja pozostała!!!
I korekta w planach!
Do ostatka wiać nam będą
nad głową orkany,
aż przylecą i usiędą
tu Amerykany.
Nowy układ się ustali.
Wycofa hybryda.
Naród będzie Boga chwalił.
Nie pójdzie do żyda.

Będą tańce nowoczesne
jeszcze w karnawale.
Wszystkie ruchy są przedwczesne.
Wstrzemięźliwość chwalę.
Jest pan Prezes od wolności,
a kraj wciąż jest w sieci.
Zagubieni ludzie prości.
Posłowie jak dzieci.
Jakież nam szatan wyprawia harce?
Jakież się larwy szamocą?
Cóż mogą czynić bezsilni starce?
Ochraniać pucz przed przemocą!

O kozie w szopce

Koza mała zepsuć chciała
gospodarzom Święta.
Swoje różki pokazała
w stajence zamknięta,
Poprosiły owce konia.
Ściśnięto kozuchę.
Zła, przebrana za turonia
poszła w świat z komuchem.
Chodzą razem po chałupach
jako kolędnicy.
Stygnie turoniowa zupa
w deszczu na ulicy.
Lepiej było chyba kozie
troszeczkę ustąpić,
bo kto w Święta w szopie bodzie -
musi w końcu zwątpić!

"Gari... gari..."

"Gari, gari maja zwiezda."
Ty mówisz - Nie! On mówi - Da!
Jedni na wojnę! Drudzy do szopy!
Niepokój świata i Europy.

Bóg nam się rodzi, a zło szaleje.
Fałsz, terroryści, duszy złodzieje
kradną nam spokój. Chwieje się władza.
Jezus maleńki wielkim przeszkadza?

Już agentura szuka Judasza.
Wasi królowie, a gwiazda nasza!
Trwa szopka w sejmie. Na zewnatrz akcja.
Wojna i pokój i demokracja?

Naszej Maryi spokój się przyda.
Próżno mackami sięga hybryda.
My naród wierny. Strzeżemy Pana,
choć zło niepokój wciska od rana.

I tylko czeka - Co teraz powiesz?
A my w kościele! A my przy żłobie.
Przy Marii trwamy! Zwieść się nie damy,
a boska światłość rośnie w nas samych.

Spóźniony ptaszek

Sama pani Posłankowa
w domu przy kolacji,
bo jej ptaszek - domu głowa
na manifestacji.
Wystygła zupa grzybowa.
Śledź w oleju przemarzł.
Karp w półmisek głowę schował.
Demonstranta nie ma.
Może coś się mu zdarzyło?
Wynieśli mównicę?
Jeszcze nigdy tak nie było
śmiesznie w polityce.
To na pewno ten marszałek
posłużył się strażą.
Zabrał podłogi kawałek,
bo na krzesła włażą.
Wszystko może się wydarzyć,
jak już przy szogunie.
O spokoju trudno marzyć.
Może ktoś wyfrunie?
Nagle dzwonek! Jest skowronek!
Bardzo wesolutki.
Gdzie napoje są schłodzone?
Zabrakło nam wódki!


RADOSNYCH, UŚMIECHNIĘTYCH ŚWIĄT ŻYCZY - Marek

Odławiano karpia w stawie...

Odławiano karpia w stawie.
Jest właściwie po zabawie.
Zamknięto w słoiku śledzie.
Szwagier jednak nie przyjedzie.

Ktoś chciał popsuć nam te święta.
Zadowolić interwenta,
a z niewiadomych powodów,
sam za wiele miał zachodu.

Nowy spisek herodowy
szybko doszedł do ugody,
by rozwydrzone dziewczyny
miały święta bez rodziny.

Protestować będzie córka.
Inni w czerwonych kapturkach
wymalują hasło stare -
napis "Mene - Tekel - Fares".

Wigilijni dziennikarze
już z "nowoczesnymi" w parze
czuwali będą przy żłobie,
a unia protest wyskrobie.

Głos zabierze także Moskwa,
że wielki sukces odniosła.
Pożegna ambasadora,
gdy się w domach zbierać pora.

Biskup wygłosi orędzie
o imigrantach, nie Święcie.
Wykorzystać w nim zamierza
efekt wolnego talerza.

Cóż to nam się porobiło?
Przed wiekami też tak było.
Nie wiedzieli ludzie gdzie
Nadzieja urodzi się.

Pilnowali swego stada.
Potem sąsiad do sąsiada
przenosił Dobrą Nowinę.
Poszli zobaczyć Dziecinę.

I nas też nic nie powstrzyma,
Ni dramaty, ni zadyma,
ani protest obcych kodów
nie zgasi ducha narodu.

Gdy się rodzi - moc truchleje.
Spiskowcy i dobrodzieje
niech się kłócą w Europie,
a my w domu lub przy szopie!

O cichą noc

Ojciec w  kryminale,
matka z małym dzieckiem.
Nachodzą ją stale.
Ma ostatnią kieckę,
a bankier z prawnikiem
wigilię zaczęli
i będą publikę
swą pod sejmem mieli.

Troje małych dzieci
i lodówka pusta.
Sąd zająć polecił,
kazał zamknąć usta,
ale nie tym - w sejmie.
Są paczką szlachetną.
Musi być przyjemnie.
Prądu nie odetną.

Nagrania, kamery.
Przybyła fundacja.
Zniknęły bariery.
Ginie demokracja?
Nocą Okno Życia
otwiera dziewczyna.
Co ma do ukrycia?
Zawiniątko trzyma.

Nocka z gwiazdą chodzi.
Boże Narodzenie.
Jednym się powodzi,
a innych na ziemię
sprowadza potrzeba
dostrzeżenia czasu.
Życie - ten dar Nieba
nie znosi hałasu.

Boże Narodzenie 2016

Przyglądał się wioskom, przygladał się miastom,
bo mu powiedzieli, że idą za gwiazdą
i próbował dociec, gdzie jest zagrożenie.
Zamierzał uderzyć w Boże Narodzenie.

Patrzył, gdzie bogato i gdzie już się cieszą,
a mniej się przejmował wyrobników rzeszą.
Dał rozkaz uderzyć, gdzie się już gromadzą.
Nie da dziecku przeżyć, był tu przecież władzą.

W rękach mieli noże. Pod światynią stali.
Świadomi zagrożeń lud obserwowali
i w niebezpieczeństwie byli tylko chłopcy,
całkiem przypadkowo pojawił się obcy.

Berlin się przestraszył. Pytał o powody.
Gdzie są niewiniątka - tam pójdą Herody.
Szukać będą w blasku. Szukać będą w złocie.
Nie odnajdą światła zrodzonego w grocie.

Przejrzą wszystkie wpisy w internetu chmurze.
Nie w małej stajence skrytej w jasnej górze.
Szukać będą w partiach i wśród władczych rodów
i nic już nie wstrzyma do Pana pochodu.

Tajne/poufne

Tajni nie mogą mówić otwarcie,
zwłaszcza o innych tajnych.
Rzecz każdą można spalić na starcie.
Zaliczmy ją do zwyczajnych.

Lepiej już mlaskać, nawet po maskch,
dokładnie - Kto kim jest? - widać,
Trzeba pokazać komiks w obrazkach,
bo tajne może się przydać.

Oddzielmy dramat od polityki,
( a Berlin mówi o wojnie).
Zna Nowoczesna skłony, uniki.
Przez kogo jest niespokojnie?

Jakby nie było - miło - niemiło,
trzeba się jakoś zachować
i sadystyczna też bywa miłość.
Pod dywan można ją schować.

Podobno murarz domy muruje,
a krawiec szyje ubrania?
Aktor już dawno roli nie czuje,
a kto tu jest od czuwania?

Od stanu wojny jest tu Prezydent,
a od kryzysu są sztaby.
Od złych rachunków - biegły rewident.
Nikt nie potrafi zjeść żaby!

Ludziom nikt jednak tego nie powie.
Dźwięk łatwo można wyłączyć.
Każdy z nas może dośpiewać sobie:
Kto chce te rządy zakończyć.

Sam Łowca Smoków podpowie z boku.
Niechcący sposób podsunie.
Nie każdy może dotrzymać kroku,
a w szprychy włożyć kij umie.

Były już sploty, węzły gordyjskie.
Metoda jest bardzo prosta.
Kiedy zawodzą sposoby wszystkie -
ruch jeden tylko pozostał.

Zamordowano w Niemczech Polaka!

Zamordowano w Niemczech Polaka.
Nam jakoś nikt nie współczuje.
Tak nikt nie spojrzy. Jest jakiś zakaz?
O jaką wolność wojujesz?

O tę francuską? O multikulti?
Czy o niemieckie gazety?
O nakazowość i kodów multi?
Czy chcesz nas ochronić przed tym?

Na bezpieczeństwo wpływu nie mamy.
Wszystko nam mogą wyłączyć!
Profesjonalnych działań żądamy!
Próby destrukcji zakończyć!!!

A Naród patrzy...

A Naród patrzy, co czynią Oni?
Czy ktoś rozpali? Czy przegoni?
Kiedy oświadczą Mu układy:
Chcieliśmy! Nie daliśmy rady!

A Naród czekać nie przestaje,
gdy Mu rujnują obyczaje
i wprowadzają swoje, nowe
i słowo zastępują słowem.

To tylko wojna jest na górze
o znalezione na niej w chmurze
porzucone dawno tablice,
gdy nie służyły polityce.

Nie pogodzili się z wymianą.
Teraz o żłób walczą i siano
i znowu wzięli się za łby
w miejscach, gdzie przychodzimy my.

I pragną zabrać nam nadzieję
fałszerze, kaci i złodzieje.
Sprzedawcy fikcji, handlarze dusz.
Cierpliwość nam się kończy już.

Czekamy na to Światło Boże,
a wciąż nas straszą - będzie gorzej!
Dość mamy obcych nam idei.
Z ufnością trwamy przy Nadziei.

Zaplanowała nawet w Święta
tłuszcza powstała i wyklęta
położyć się na naszych drogach.
Przeszkodzić nam w pójściu do Boga.

Czy zwyciężą? Czy dadzą radę?
Czy przejdziemy, przez tę blokadę
emocji, uczuć, zrozumienia
w nocy Bożego Narodzenia?

Czy ci - od pilnowania stad,
partyjnych posłuchają rad?
Czy podpowiedzą aniołowie,
co winien wówczas czynić człowiek?

Rozważy każdy w swym sumieniu,
choć dzisiaj z duszą na ramieniu,
kiedy nie słychać głosu księży -
pamięta, że "Dobro zwycięży!"

A kiedy staną tramwaje...

A kiedy staną tramwaje
i dzieci zwolnią ze szkoły,
nie będzie nikt, mnie się zdaje,
aż taki bardzo wesoły.
Gdy karpi nam nie dowiozą
i nikt nie wytnie choinek
opiszę już tylko prozą
zaniechań wszelkich przyczynę.
I słów nie będzie już gładkich,
ważonych, parlamentarnych.
Nie wierzę w żadne przypadki!
W łagodność wobec bezkarnych.

Życzenia

Nacisk na nacisk!
Presja przy Święcie.
Biedni - bogaci.
Wrogie przejęcie.
Te same sceny
i tryumfalizm.
Powtórek chcemy!
Rady nie dali.

A śnieżek prószy
na sygnałówki.
Na spokój duszy
gorącej główki.
Stoi pod ścianą
ubek z katarem.
Co jest z tą zmianą?
Gwizdek pod parę!

Akcja - kontrakcja
i spotem w spot.
Jest demokracja?
Spadek? Czy wzlot?
Kluby. Ekstrema.
Strażnik się chowa.
Policja nie ma
czego pilnować.

A śnieżek sypie
na mikrofony.
Na tych po grypie -
rozanielonych.
Na tych, co wnoszą
żądania nowe.
Napisy głoszą:
Państwo jest zdrowe!

Sztab kryzysowy
pisze prognozę.
Trend ugodowy!
Do szopki kozę!
Do Świąt pozostał
jedynie tydzień.
Dołączcie osła!
Gazeta idzie!

A śnieżek pada.
Nastrój ostudzi.
Na bank. Na dziada.
Na grupkę ludzi,
która jechała
nocą z Krakowa.
Wódz śpi. Nie budzić!
Spokój zachować!

Na odpuszczenie
jeszcze za wcześnie.
Ucichło wrzenie,
lecz nowocześnie
mogą podesłać
szlachetną paczkę.
Opuszczą krzesła -
wysłać sprzątaczkę!

A śnieżek prószy.
Kapusta czeka.
Czyżby naruszał
prawa człowieka
system partyjny
w czas adwentowy?
Życzenia ślijmy!
Kraj jest gotowy.

Maść na szczury

Nie przywołuj Samoobrony,
gdy ktoś w niej został powieszony!
Dziś liczy się odbiór społeczny.
Dość wypowiedzi niedorzecznych.

W TV pan dziennikarz z kucykiem
już rano urabiał publikę
i dając znak powiedział tak:
"Słów Prezydenta mi tu brak!"

A miała przyjść pod pałac fala.
Kto go zapraszał? Kto pozwalał?
Kto potęguje przesilenie?
Czy jest tam ktoś nie bity w ciemię?

A to lewacka jest hybryda
i specjalista by się przydał
od ustawek, a nie uników
i złapał czerwonych ludzików.

Dziś można mnożyć już przykłady.
Ktoś wyraźnie nie daje rady.
Pokorne ciele tylko stać,
żeby dwie matki nadal ssać.

O miejsce przy żłobie

Polska walcząca o pieniądze,
o unijne dotacje.
O projekty zapewniające
przyszłość i demokrację.
Niemiec do studni wrzucił grosik.
Rosjanin włożył rurę.
Żyd o zwrot tego grosza wnosił.
Krzyki podnosił chórem.

Nowy już rozdział się otwierał
światowej księgi czasu.
Przybyła licznie finansjera
niespokojna o zasób,
a za nią sądy i złodzieje
i wszystko się skłóciło.
Miejsce to zwało się Betlejem,
a już miejsca nie było.

Popatrzył Bóg i wskazał grotę.
Przynosił ludziom miłość,
a wiemy, co się stało potem
i jak się wypełniło.
Świat reklamami ludzi łudzi,
by do ostatniej walczyć chwili.
Nikt zaciekłości nie ostudzi
i oby się nie przeliczyli.

Ten spektakl trwa przez tysiąclecia.
Mędrcy szukają Boga.
Na wiecznych sporach czas przeleciał.
Po nowych przemknął drogach.
Wyciągnął ludzi na ulice
do spisu liczebności.
Pieniądz króluje w polityce.
Do groty idą prości.

Twardość orzecha

"Nie ma rury, której
nie można odetkać!"
Nikt nie wierzył w bzdurę:
"Puszczę ich w skarpetkach".
Skończą się oklaski.
Znikną z polityki,
a za frank szwajcarski
zapłacą "słoiki".

Masa pospolita
jest właściwie goła.
Trzeba już kapitał
do składki przywołać!
Znajdźcie mi człowieka
w zapiskach Temidy
który w kartotekach
stawiał piramidy!

Kto zna takich ludzi?
Sąd i prokurator.
Jest ktoś, kto wyłudził
i odpowie za to?
A że na bezrybiu
i raczek to ryba -
wniosek sam się wywiódł:
i ten P. się przyda.

Są łańcuszki szczęścia
i bezpieczne kasy.
To kwestia podejścia.
Wolisz iść na nasyp?
Czy spróbujesz u nas?
Pewnie i po pańsku!
Czeka cię fortuna!
Władza mieszka w Gdańsku!

A linie lotnicze
to dobra lokata.
Wyjmij grosz z doniczek.
Z Amber Goldem lataj!
To odkryte karty...
pracuje syn Tuska!
Orzeszek jest twardy,
lecz się da wyłuskać!
Łatwo jest pobłądzić,
a w najstarszych dziejach
sąd już sądy sądził,
a złodziej złodzieja.

Super Księżyc

Gdzieś przelewane są miliony.
Niżej - setki tysięcy.
Ja jestem z tych - nieuprawnionych.
Dla mnie jest Super Księżyc.

Płynie nade mną wielka kasa,
przelewy i faktury.
Pode mną Łazienkowska Trasa.
Super Księżyc u góry.

Abstrakcją dla mnie są miliony,
jak królik z kapelusza.
Należę do nieporuszonych,
a Super Księżyc - wzrusza.

Poruszyć chcą mnie aferami
i wsparcia im potrzeba,
a ja mam złoto przed oczami
na kawałeczku nieba.

Na kwotę wolną nie ma kasy.
Nie zmienią nic o grosze.
Księżyc znad Łazienkowskiej Trasy
na nocny spacer poszedł.

Cierpliwość

Wiersz pt. "Cierpliwość" wyróżniono w konkursie Solidarności 2010 "Wojna z narodem"

Ten, kto nie był spałowany i skopany,
ten, kto nie wie czym nienawiść jest, czym strach -
tylko taki czas świętuje zapomniany.
Generałom pod więzieniem bije w dach.

Kto nie nosił, nie przewoził i nie chował,
nie przemycał przez rogatki i kordony
i nie widział roztrzęsionych luf przy głowach -
może dzisiaj generałom bić pokłony.

Ten, kto drogi nie zastawiał transporterom,
kogo nigdy nie ściśnięto w drzwiach kościoła,
kto nie widział jak rozjeżdża tłum eszelon -
może myśleć, że wybaczyć łotrom zdoła.

Kto nie grzebał, kto nie żegnał, nie rozpaczał,
kto nie pytał, ale głowę w piasek chował,
kto zapomniał o więzionych i tułaczach,
może dzisiaj opowiadać i świętować.

A kto widział i kto poczuł i wycierpiał,
kogo jak psa tu ścigano po ulicach,
kto korzyści nie otrzymał i nie czerpał,
ten nie będzie głowy wznosił przy tablicach.

Wiersz przeczyta. Łzę uroni na wygnaniu.
Powie dzieciom, co to znaczy sprawiedliwość.
Głowę spuści zamyślony na kazaniu
i pomyśli, że świętością jest cierpliwość.


* Specjalne podziękowania dla pani Jadwigi Chmielowskiej, która zauważyła i wyeksponowała ten wiersz. 

Lawirowanie

Lawirowanie.
Nikt nie jest w stanie
przewidzieć, co skrzydeł przyda?
Zagadywanie.
Tanie zagranie.
Głowę podnosi ohyda.

Spór o ustawy.
Brzydkie zabawy.
Opaskę zdjęła Temida.
Świat poruszony.
Chwieją się trony.
Zapuszcza macki hybryda.

Zjeść żabę? Ciastko?
Może namiastką
zastąpić, co się należy?
Wciąż polityka
prawdy unika,
a człowiek słucha i wierzy.

Znowu się uda.
Znowu paskuda
poszuka nowej zadymy.
Prawda, czy złuda?
Wierzymy w cuda.
Przy swoim twardo stoimy.

Lawirowanie.
Nikt nie jest w stanie
przeszłości wiecznie pamiętać.
Chocholi taniec.
Ustrzeż nas Panie!
Wkrótce pogodzą nas Święta!

Coś się jednak zmienia

Historia stara. Proces Tatara.
Srebro i złoto. Dolary.
Przybyły z trumną do rąk Komara.
Był proces. Wysokie kary.
Na ulicy Konopackiej nie ma już bezpieki.
Konopacka wiozła złoto po drogach dalekich.
Rajd Dakarski przeniesiono, bo w rejonie wojna.
Za bank zapłacono słono. Unia niespokojna.
Dziwnie wszystko jest splątane. Gdzie są tony złota?
Trumny do nas powróciły, a czy FON też dotarł?
Lekką ręką zapłacimy za nic - za udziały.
Pochowamy i uczcimy, a służby milczały.
Projektów na razie nie ma. Marnieją dotacje.
Banki to dyskretny temat. Wydano kolację.
Paliwo idzie do góry i ubezpieczenia.
Spadł deszcz wielki z małej chmury.
Coś się jednak zmienia.
Na ulicach przepychanka. Buńczuczne wezwania.
O tym złocie - krótka wzmianka.  Może są starania.
Złoty Pociąg przysypany na łopatę czeka.
Czekają nas wielkie zmiany. Bunt wszczyna bezpieka.
Chodzi pewnie o destrukcję. O plany Sorosa.
Kodowaną rewolucję. Kredyt znowu zdrożał.
Po paradzie w kontrwywiadzie zeznają Dwójkarze.
Miesięcznica wieniec kładzie. Zepchnięci pałkarze.
Tracą dawne przywileje. Sejm może ustąpi.
Góra złota nie rdzewieje. Deszczyk z nieba siąpi.
Dziwnie wszystko jest splątane - złoto, FON i FOZZ.
A co na to wójt z plebanem? - Całujcie psa w nos!

O podziale tortu świata

Przyszedł Rywin do Michnika...
Taka to jest polityka,
kiedy kłócą się lichwiarze.
Spierają się znane twarze.
Angażują je bogaci,
a naród podatki płaci.
Kto jest winny? Kto da komu?
Wszystko zaplanował komuch.


Zawsze chowa się za misiem
i zarabia na kryzysie.
Pod fałszywą walczy flagą.
Propagandą, kłamstwem, blagą -
zapala nowe Majdany.
Scenariusz jest dobrze znany.
Postanowił wielki świat,
by nowy wprowadzić ład
po zbyt długiej zimnej wojnie.

Nie zrobił tego spokojnie,
bo się pokłóciły sfery,
kto mocniejsze ma papiery?
Ktoś nie zwrócił... nie pokropił.
Ktoś wystrzelił. Ktoś utopił.
Narodziła się hybryda.
Ktoś do wojny rozkaz wydał.
Ludzie wyszli na ulicę
i chcą zmiany w polityce.

Nagrywał Michnik Rywina...
Tak ta bajka się zaczyna.
Przeminęło pokolenie.
Wciąż... Kto?- Komu? Ma znaczenie!
Świat dla wszystkich jest za mały!
Zawsze trudne są podziały,
gdy każdy pretensje wnosi...
a zarabiają Sorosi
inwestując jednocześnie
w kody - kłody, nowocześnie!

Efekt śnieżnej kuli

Ogień na ogień i ząb za ząb!
Sylwester z Zakopowerem!
Pługi na drogę! Tuska pod sąd!
Przed pałac - kordon, barierę!

Kupujcie świece! Łomot bezpiece!
Wkrótce grudniowe rocznice!
Kraj polecajmy bożej opiece!
Święta już zdobią ulice.

Przedwczesna szopka. Zabrać i kropka.
Kadysz odmówić nad Nerem!
Próba ustawki! Zepsuć zabawki!
Barierę... ? A po cholerę?

W mediach elita. Rzeczpospolita
Pana uznaje za króla.
Stary rok żegna - nowy przywita,
jak wielka śniegowa kula.

Komu przyklaśniesz? Rzutem na taśmę
roztrzygną się maratony.
Ktoś ludzi łupił. Rząd bank odkupił.
Dobrobyt jest zapewniony.

Wojna. Hybryda. Wiersz się nie przyda
o Święcie albo Adwencie.
Nic nie zeznaje i nic nie wyda
i wtrącał się w nic nie będzie!

Adwentowo

W jaką by nie spojrzeć stronę,
wszędzie oczy przygaszone.
Nie pomacha pies ogonem.
Śnieg za oknem zbladł.

Kogo dziś byś nie zapytał:
Jaka jest Rzeczpospolita?
Tylko zębami zazgrzyta.
Taka, jaki świat!

Gdzie byś się dziś nie obrócił,
wszystko się ze sobą kłóci.
Ludzie z nadziei wyzuci
już nie liczą strat.

I nie liczą na przychody.
Kążdy swoje ma powody
i pamięta - też był młody,
potem poszedł w ślad.

Nikt zbyt długo nie pamięta.
Chociaż nieraz nie miał centa,
zawsze przychodziły Święta.
Odwieszano bat.

Nie ma już świątecznej pory.
Są prognozy i wybory.
KOD-y, Bolki i hardcory.
Prawniczy ład z łat.

Zamierzenia wypalone.
W jaką byś nie spojrzał stronę
dostrzeżesz - jest zabronione
pilnowanie stad.

Ktoś być może się obudzi.
Nie da wygasić, ostudzić
i do szopy ściągnie ludzi,
jak za dawnych lat.

Jak po grudzie

Wiedzą ludzie - jak po grudzie
każdy rok się kończy.
Zapowiada kres obłudzie,
nieraz listem gończym.

Poruszyli się po kątach
wielcy mędrcy świata.
Rozmyślają o wielbłądach.
Pagania ich data.

Poruszenie na urzędach.
Wszyscy czują zmiany.
Przecież zbliża się kolęda.
Słowa wszyscy znamy.

Dla Heroda znowu będzie
niedobra nowina,
bo jak zawsze po kolędzie
nowe się zaczyna.

Pada... pada... pada.

Najpierw była wsypa.
Potem śnieg zasypał
i powstała breja.
Mógłby znów Bareja
rozśmieszać publikę.
Taką mamy politykę,
jak krawcowi staje.
Jeden bierze, drugi daje,
a trzeci nagrywa.
Jest alternatywa,
bo były przesłanki.
Z pamiętnika pani Hanki
poznikały kartki.
Nurt wydarzeń wartki
zbulwersował sąd.
Nie dociera prąd -
telewizji brak.
Siała baba mak -
prokurator wznowił.
Jak kto się dorobił? -
będzie znowu badał.
Biały śnieżek drobi.
Pada... pada... pada.

Pinio z "Proszę słonia"

Nie wyciągną mnie już w Alpy,
ani na Czantorię.
Szybciej z nadwiślańskiej skarpy
wpadnę w euforię,
że tak bardzo powolutku
rok kolejny mija
i jest winą krasnoludków,
że korupcji sprzyjał.

Mawiał Pinio - proszę słonia,
a słoń nie był głuchy.
W trąbie, przecież nie na dłoniach,
trzymał lep na muchy
i choć wiele na ten temat
było już opinii,
sąd dziś wielki ma dylemat:
Co z prośbami Pinii?

Uznanym się nie odmawia!
Bohaterom bajek?
Pod pręgierz się ich nie stawia.
Było to zwyczajem.
Przerzucano mediów bombę
dość wysokim lobem.
Określenie - "zrobić w trąbę"
też było sposobem.