piątek, 7 marca 2014
Do wesela się może zagoi...
Do wesela się może zagoi,
ale bieda za bardzo dokucza.
Liczą na to, że nie przystoi
w takiej chwili wspominać, pouczać.
Po weselu, być może, się zwróci.
Bilionowe urosły już długi,
albo stół trzeba będzie przewrócić
i ogłosić: - Zawiniły sługi!
A jeżeli przydarzy się pogrzeb.
Coś wypłacą z ubezpieczenia,
bo właściwie, to już jest po grze
i żetony zaczęli wymieniać.
Myślą - Feniks się zrodzi z popiołów
z nową kartą i nowym rozdaniem.
Wielcy gracze powrócą do stołu.
Będzie drożej, bo życie dziś tanie.
Poobcina się odległe zera.
Dodrukuje, a potem umorzy.
Ktoś tu drzwi nieostrożnie otwierał.
Mógł przytrzasnąć paluszek boży.
Trzeba sprawdzić - Czy jest? Czy czuwa?
I czy kłamią twierdzący, że nie ma?
Pokerowa odbywa się próba.
Być? Czy nie być? - odwieczny dylemat.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz