Dwie skały

Dwie wapienne wielkie skały
bardzo, bardzo, bardzo chciały
strumień wśród nich mały, rwący
zakryć żwirem spadającym
i na niego osiadały.


A ta krystaliczna woda
kwasy niosła i uroda
skał cierpiała.
Na nic się ich wielkość zdała.
Mocno przypiekała strumyczka swoboda.