Czasem trudno w przypadki uwierzyć,
że to człowiek zaplanować mógł.
W świat wysłaliśmy swoich żołnierzy,
a tu wojna podeszła pod próg.
Wiedzieliśmy, że będzie się szerzyć.
Podpowiadał na to dobry Bóg,
że w nasz dom może szybko uderzyć,
nasz niedawny sojusznik - dziś wróg.
Znowu cenę musimy zapłacić.
Za niewielki wolności łyk.
Świat się chce cudzym kosztem bogacić
i uciszył nasz sprzeciwu krzyk.
To się stało w kwietniową sobotę.
Wcześnie zbudził się katyński las,
a leciała już tam samolotem,
gorzka nuta, co żyła wciąż w nas.
Wszyscy wiemy, co było potem.
Jaki dla nas nastąpił tu czas?
Śpiewaliśmy "Czerwoną Hołotę",
ale Unii zagłuszył ją bas.
Znów przed nami pozorne wybory
i powtórka z historii się śni.
Czy przyśniemy, jak do tej pory?
Czy od nieszczęść już dzielą nas dni?
Zanim lata kryzysu przeminą,
nim z pożaru odbudują most.
Wstań żołnierzu! Włóż mundur dziewczyno!
Pora zagrać o przyszłość, o los.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz