poniedziałek, 15 kwietnia 2013
Muzeum
Ziemia za Morzem Czerwonym
niewolą była i domem.
Krajobraz został zmieniony.
To przeszłość. Trudna. No comment.
Chce życie mówić o śmierci.
O tym jak było, a nie jest.
Pomyśleć. Wspomnieć. Potwierdzić.
Pozostał papierów szelest.
Przeryły wojny tę ziemię,
a człowiek zasypał doły.
Zostało kruche wspomnienie.
Budować ktoś chce cokoły.
Sprowadzić na ziemię ciemność,
by wpuścić szczelinę światła,
a ludzi gniecie codzienność,
a przeszłość nie była łatwa.
Została w ludziach, w umysłach
i w genach ciągle w nas żyje.
Na Morzu Czerwonym przystań
kołysze statki niczyje.
Powroty są zawsze trudne.
Pomnik jest często kamieniem.
Wspomnienia skrywamy złudne.
Prawdziwe jest wciąż milczenie.
W nim wszystko razem się chowa -
współczucie, sprzeciw i wstyd.
Pomilczmy zamiast budować
podziały: Polak i Żyd.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz