Nieszczęśliwa szła godzina.
Diabły ze starego młyna
okręciły się na kole fortuny.
Zamieszały ludzkie rozumy.
Czarne, listopadowe drzewa
wyciągnęły kikuty do nieba
milczącym błaganiem.
Czekała ziemia - co się stanie
z krajem ogołoconym.
Milczały spiżowe dzwony
opasłe, leniwe i zwisłe.
Z południa przywiało nad Wisłę
odgłosy rakietowej wojny.
Czas był nerwowy, niespokojny.
Rozkopywano stare groby.
Prowokacji różne sposoby
ośmieszały wspomnienie papieża.
Nikt nie wiedział dokąd zmierza
diabelskie mediów rozpasanie.
Okrzyki i nawoływanie
nagonki - przybierały na sile.
Nadzieję na spokojną chwilę
skuliły przyziemne przymrozki.
Ucichły niedawne pogłoski
o możliwej, na lepsze, zmianie.
Różańce "Dopomóż Panie!"
bać się znowu zaczęły tajniaków.
Wspomniano proroctwo znaków,
lecz odrzucono intronizację.
Pociągi omijały stację
"Niepodległość" bez zatrzymywania.
Nie zauważono oczekiwania
i żaden się nie zatrzymał.
Nieszczęśliwa szła godzina...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz