Tajemnica literacka
nie jest dziś prawem chroniona!
Cenzor trzyma ją w swych mackach,
twierdząc, że jest wymyślona,
że jej nie było i nie ma
i że taka nie istnieje.
Nie chcą mówić na ten temat
politycy i złodzieje.
A ona jest wszechobecna
w słowie i literaturze,
ale o tym nikt nie zezna.
Milczą zwłaszcza ci, na górze.
Strzegą, cisną i pilnują,
by przypadkiem nie wyciekła.
Złe zamiary tylko knują.
Porównują ją do piekła.
Obraz "polskiego piekiełka"
wymyślili dawno sobie.
Gdy ukaże się perełka,
chcą ją zamknąć w cudzysłowie,
lecz słychać ją na ulicy
i to nie jest taka bzdura.
Jak ma żyć bez tajemnicy
poczytna literatura?
Kryje ją między wierszami.
Chowa w niedopowiedzeniach.
Syczy słowem jak dynamit,
a nam mówią, że jej nie ma?
Tylko prawo jej nie widzi
i zupełnie jej nie chroni.
Czasem sobie nawet szydzi:
W którym to kościele dzwoni?
Jeżeli nie ma ochrony,
to po co zamykać drzwi?
Skąd słów tyle wykreślonych,
skoro wszystko nam się śni?
Jeśli jest Doliną Ciemną -
to inna nas strzeże laska!
Tajemnicy szukaj ze mną.
Bywa ciszą po oklaskach!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz