Z wczesną wiosną w głowie

Za kim tęsknisz moja mała?
Komu wiersze piszesz?
Mama cię nie ostrzegała:
Nie jedź na Zacisze?
Jeszcze chyba pamiętała
kołysane drzewa
i jak ty, kiedyś myślała,
że są siódme nieba.

Marzenia wiosna przywiała
i wytrzymać trudno.
Mama cię nie zapytała:
Czy jedziesz na Bródno?
Chyba jeszcze pamiętała,
jak tam, pod cmentarzem,
gdy nadzieję jeszcze miała,
Pozbyła się marzeń.

Ziemia wzbiera. Myśl uwiera.
Chęciom na udrękę.
Czy naprawdę się wybierasz
aż na Białołękę?
A może gdzieś, jeszcze dalej,
aż pod same Marki?
Marzec chłodny jest. Nie szalej.
Czytasz czyste kartki?

Jutra przecież nie odgadniesz
przy takim czytaniu.
Może spotkasz, kogo pragniesz
wiosną na Żeraniu,
a może na Pelcowiźnie,
albo w Henrykowie?
Nie siedź rankiem tak - w bieliźnie
z wczesną wiosną w głowie.

Wszystko minie do wesela.
Porzućmy powagę.
Gdy cię wiosna onieśmiela,
wybierz się ma Pragę.
Jest nad Wisłą  w starych drzewach
ławeczka przy misiach,
a w niedzielę Muszla śpiewa.
Niedziela jest dzisiaj!